Χωρίς Τίτλο (με νόημα)

IN NEED OF A BREAK

Χωρίς τίτλο (και νόημα)

Let's kill summer and make it look like an accident

Καλοκαιράκι… Ώρα για να φορτίσουμε τις μπαταριές μας. Έτσι λένε οι περισσότεροι, άρα μάλλον έτσι θα είναι. Ο όχλος αποφασίζει σε αυτές τις περιπτώσεις …and if you listen to fools the Mob Rules…

Αυτό αποφάσισα να κάνω κι εγώ. Να φορτίσω τις μπαταριές μου. Μπήκα στον πρώτο Γερμανό που συνάντησα μπροστά μου και τους ζήτησα φορτιστή. Η γλυκιά, κατά τα άλλα κοπελίτσα, με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο απόγνωση. «Τι εννοείτε κύριε ότι θέλετε να σας φορτίσουμε τις μπαταρίες;».

«Αυτό που κατάλαβες γλύκα» της απάντησα αλλά μάλλον δεν είχαμε την ίδια αντίληψη αφού φώναξε έναν τύπο που έπαιζε το ρόλο της ασφάλειας του μαγαζιού (ιδανικός γι’ αυτόν το ρόλο με τα 140 κιλά του και πάνω από 1,90 σε ύψος) και με πέταξε έξω…

Ενώ κυλιόμουνα στην άσφαλτο λες και με είχανε αφήσει στην άκρη της αμμουδιάς, παρατήρησα κάτι που το βλέπεις μόνο μια φόρα το χρόνο (άντε δυο αν υπολογίσεις και το Πάσχα). Πολλές θέσεις για παρκάρισμά. Επιτέλους, είχαν φύγει. Είχαν πάει στα χωριά τους, σε νησιά, σε βουνά, σε λόφους, σε λαγκάδια, σε σπίτια φτιαγμένα από πάγο, στη Σελήνη, σε ένα ράντσο στο Τέξας, στη βορειοδυτική Γουαδελούπη.

Όπου κι αν είχαν πάει μπράβο τους. Τουλάχιστον δεν είχαν μείνει στην πόλη.

Η συνειδητοποίηση της απουσίας του πλήθους από την πόλη, γέμισε χαρά το ταλαιπωρημένο μου μυαλό. Αποφάσισα λοιπόν αντί να φύγω κι εγώ για το χωριό μου, ένα νησί, ένα βουνό, ένα λόφο, ένα λαγκάδι, ένα σπίτι φτιαγμένο από πάγο, τη Σελήνη, ένα ράντσο στο Τέξας ή τη βορειοδυτική Γουαδελούπη, να μείνω στην πόλη. Για πρώτη φορά.

Ναι ναι, αυτό θα έκανα και θα το ευχαριστιόμουν κιόλας. Αυτή την πολύ γλυκιά σκέψη διέκοψε ένας τύπος που πέρασε από δίπλα μου, αφήνοντας αθόρυβες (αλλά πολύ βρωμερές όπως μπορώ να σας διαβεβαιώσω) πορδίτσες. Ο ελάχιστός αλλά επαναλαμβανόμενος θόρυβος που έβγαζε μου θύμιζε κάτι, αλλά δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι. Μια μελωδία.
«Συγνώμη κύριε» του είπα και τον τράβηξα από τον ώμο. Ξαφνιάστηκε είναι η αλήθεια. «Τι σκοπός είναι αυτός που παίζετε;».

Μόλις ξεπέρασε την έκπληξη μου πέταξε ένα «Σας παρακαλώ κύριε, αφήστε με ήσυχο και προσπάθησε να φύγει. Εκνευριζόμουν απίστευτα όταν με έλεγαν «κύριο», για αυτό τον κυνήγησα μέχρι το φανάρι, απλά για να τον τρομάξω.
Η μελωδία του τύπου με τις πορδίτσες δεν έλεγε να φύγει από το μυαλό μου. Τι ήταν άραγε; Δεν θα χάλαγα άλλη φαιά ουσία, κάποια στιγμή θα ερχόταν στο μυαλό μου.

Εκείνη την ώρα αποφάσισα να περάσω μια βόλτα από το γραφείο. Οι περισσότεροι είχαν φύγει με άδεια οπότε βρήκα την ευκαιρία να καπνίσω σε όλο το κτίριο τρέχοντας χωρίς να φοβάμαι ότι θα με καταγγείλει κάποιος.

Αφού κουράστηκα από το πέρα δωθε έκατσα στις σκάλες με την ελπίδα ότι δεν θα με ενοχλήσει κανένας. Όπως κάθε τι που περιμένεις με ανυπομονησία σπάνια έχει θετική κατάληξη, έτσι έγινε και εκείνη τη στιγμή αφού ο νεαρός συνάδελφος έτρεξε προς το μέρος μου.

«Δεν θα φύγεις για διακοπές;» μου είπε ενώ κρατούσε στα χέρια του ενώ από αυτά τα γυναικεία περιοδικά που ποτέ δεν τα ξεχώριζα μεταξύ τους. «Μήπως ήρθε η ώρα να μας πεις ότι είσαι gay; Δεν χρειάζεται να το κρύβεις άλλο…»

«Όχι, όχι! Μ’ αρέσουν οι γυναίκες. Απλά θέλω να διαβάσω ζώδια» ήταν η καλύτερη απάντηση που μπόρεσε να μου δώσει.
«Ας πούμε ότι σε πιστεύω, πάντως αν κάποια στιγμή αποφασίσεις να το ομολογήσεις πες το. Μην τρελαίνεσαι, Δεν κάνει. Και όχι δεν θα πάω διακοπές» του είπα και τον έδιωξα.

Κάτι μου μύρισε… Φεύγοντας άφησε, αθόρυβες (αλλά πολύ βρωμερές όπως μπορώ να σας διαβεβαιώσω) πορδίτσες. Η μελωδία και ο ρυθμός που έβγαιναν ήταν ακριβώς ίδια με τον τύπο από το φανάρι.

«Γαμω την τρέλα μου γαμώ. Που το ξέρω αυτό το τραγούδι» σκέφτηκα αλλά δεν τον φώναξα να μου πει, γιατί θα με έπρηζε πάλι…

Κατέβηκα στο γραφείο μου στο υπόγειο για να περάσω την υπόλοιπη μέρα μου χωρίς να με ενοχλήσει κανένας. Έβαλα σε ένα ποτήρι ουίσκι με λίγο πάγο και έκατσα στην πολυθρόνα μου. "Α, το θυμηθηκα!" ψιθύρισα εκστασιασμένος. "Οι πορδίτσες είναι η μελωδία της καλοκαιρινής ευτυχίας!"...

Υ.Γ. Καλές διακοπές σε όλους!

*Η παραπάνω ιστορία είναι 100% αληθινή. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα πραγματικά γεγονότα που έχουν διαστρεβλωθεί εντελώς…

Ah, summer, what power you have to make us suffer and like it

Έλειπα για τις καλοκαιρινές, μικροαστικές διακοπές μου γι' αυτόι και οι δύο - μάξιμουν τρεις - αναγνώστες μου έπεσαν σε κατάθλιψη. Λείπωντας από την έδρα μου έμαθα ότι μια καλοκαιρινή μέρα είναι τέλεια όταν ο ήλιος λάμπει, το αεράκι φυσάει, τα πουλιά κελαηδούν και η μηχανή του γκαζόν είναι χαλασμένη.. Σας εύχομαι λοιπόν τέτοιες καλοκαιρινές μέρες με χαλασμένες μηχανές του γκαζόν, μακριά από εξοχικά στις Χαλκιδικές, μακριά από πολυσύχναστες παραλίες που έχουν περισσότερους δημοσιογράφους του star παρά λουόμενους και μακριά από "τριήμερα δροσιάς" και άλλα κλισέ.

Στην επόμενη ανάρτηση φψτογραφίες από τας διακοπάς μας εις τας Ευρώπας. Μέχρι τότε, το μόνο που σας λέω για να πάρετε μια ιδέα είναι ότι the coldest winter I ever spent was a summer in Germany - που έλεγε κι ο Mark Twain.

Update:

Είδα το άρθρο του Πανούτσου για την παραφιλολογία γύρω απ' το αν ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι - θεμελιώδους σημασίας ζήτημα για έναν μικροαστό, κι δε μπόρεσα παρά να αναδημοσιεύσω ένα μικρό απόσπασμα:

Το λογικό συμπέρασμα είναι ότι το «Apollo 11» πράγματι προσεληνώθηκε. Με τους Σοβιετικούς να παρακολουθούν κάθε κίνηση στο Διάστημα και τον Ψυχρό Πόλεμο σε εξέλιξη, οι Αμερικανοί δεν θα διανοούνταν να επιχειρήσουν μαϊμουδένια προσελήνωση. Ενα τμήμα όμως των βιντεοταινιών που βλέπουμε πιθανότατα να είναι μαϊμουδεμένο. Οι υποψίες προκύπτουν όχι μόνο από τον κυματισμό της σημαίας, τους ανεξήγητους πολλαπλούς ίσκιους των αστροναυτών, τις αμφιβολίες για το ποιος έκανε τον κάμεραμαν και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός. Η εξήγηση είναι ότι δεν υπήρχε λόγος να διακινδυνεύσουν οι Αμερικανοί ένα εγχείρημα που δεν θα αποτυπωνόταν άρτια οπτικά, ενώ με μια καλή σκηνοθεσία θα μπορούσε να είναι και ωραιότερο και να έχει γίνει. Οι υποψίες ενισχύονται από το ότι οι αυθεντικές ταινίες σβήστηκαν, με τη NASA να δηλώνει ότι αυτό έγινε τη δεκαετία του '70 για να εξοικονομηθούν χρήματα με την επαναχρησιμοποίησή τους. Εντάξει, ρε παιδάκι μου, να το σεβόμαστε το δημόσιο χρήμα, αλλά αν για το Παναθηναϊκός – Πενιαρόλ που για τους ίδιους λόγους σβήσανε στην ΕΡΤ δεν σταματάμε να μουρμουράμε, τι θα πρέπει να κάνουν οι Αμερικανοί που υποτίθεται ότι τους σβήσανε το μεγαλύτερο επίτευγμα στην ιστορία τους; Μιλάμε για 45 ταινίες σε μπομπίνα που δεν στοιχίζουν ακριβώς εκατομμύρια και με την προσελήνωση να έχει από την αρχή δημιουργήσει θεωρίες συνωμοσίας στο κατά πόσο έγινε... «If something sounds like a lie most probably is», λέει μια αμερικανική φράση που λατρεύω. «Οταν κάτι ακούγεται ψέμα, πιθανότατα είναι». Από εκεί και πέρα άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Προφανώς υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι Αμερικανοί κατέστρεψαν τα αυθεντικά tapes της προσελήνωσης για οικονομία. Μόνο που η προσελήνωση θυμίζει λίγο «Δραπέτες του Μπούλκες». Και οι δύο ταινίες προβλήθηκαν σε μια εποχή που η αλήθεια έχανε μαρς από την προπαγάνδα, κανένας δεν είχε όρεξη να τραβιέται με αναλύσεις, αλλά σήμερα μπορούμε να τις αντιμετωπίζουμε σαν λογικοί άνθρωποι. Ευτυχώς.

Καλοπροαίρετες συμβουλές

Στα ζευγάρια που στέλνουν ευχετήριες κάρτες µε φωτογραφίες των παιδιών τους: Φωτογραφίες που ποτέ δε ζήτησα και ποτέ δεν κρατάω. Και από πίσω γράφουν και πληροφορίες: «Η Νεκταρία έκλεισε τα 8 φέτος». Δε µε νοιάζει πόσο είναι η Νεκταρία! Βυζιά έβγαλε; Ε άμα μου στείλεις τα βυζιά της Νεκταρίας, θα 'χω καλά Χριστούγεννα ΚΑΙ καλή χρονιά!

Σε όσους δεν πετάνε τίποτα. Ποτέ: Όταν συγυρίζεις το γραφείο σου και δεν πετάς σαßούρα, κι απλά της αλλάζεις θέση, είσαι ψυχωτικός! Υπάρχουν πράγµατα που αντικειµενικά είναι άχρηστα. Ο τσαλακωµένος έλεγχος της 2ας δηµοτικού που στοιχειώνει τα συρτάρια σου εδώ και 28 χρόνια ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον!

Σε όσους σηκώνουν το γιακά του Lacoste: Ο µόνος που το 'κανε πριν γίνει µόδα ήταν ο Κόµης Δράκουλας και όλοι ξέρουµε πως κατέληξε αυτή η ιστορία.

Σ' αυτούς που το τηλεκοντρόλ το λένε «κοµπιούτερ»: Το κοµπιούτερ είναι ή ο υπολογιστής ή το κοµπιουτεράκι τσέπης ή αυτό που έχουνε στη ΝΑΣΑ και πιάνει 3 δωµάτια. Αν αλλάζεις κανάλι µε ένα απ' τα παραπάνω, πες µου κι εµένα πώς το κάνεις.

Εξαρτήσεις

"Αν οι πυρκαγιές εκδηλωθούν σε διαφορετικά σημεία, ο Θεός να βάλει το χέρι του", είπε ο αρχηγός της πυροσβεστικής on camera το πρωί Αν αυτό είναι το know how τότε τη βάψαμε.

Μιλώντας για know how, είχα μια συζήτηση το πρωί με μια φίλη μου εναλλακτική, ξέρετε απ' αυτές με τα αέρινα καφέ φουστάνια και την παλαιστινιακή μαντίλα απ' τα zara, που μου λεγε ότι σε μια ιδανική κοινωνία θα ήταν όλα ελεύθερα. Όταν της είπα πως συμφωνώ με το όραμά της αλλά προς το παρόν αυτό παραμένει μια ουτοπία, τουλάχιστον μέχρι να κάνουμε μια σειρά από βήματα που θα μας φτάσουν πιο κοντά στην ουτοπία, άρχισε να πετάει τα γνωστά γκεβαρικά τσιτάτα. Κατάλαβα λοιπόν ξανά ότι οι αριστεροί μπορεί να έχουν στόχους, δεν έχουν όμως know how.

Η κουβέντα μας ξεκίνησε απ' τις εξαρτήσεις. Τσιγαριλίκια, χάπια, τσιγάρα και αλκοόλ. Η φίλη μου επέμενε ότι αν θέλουμε να λέμε ότι αύριο έχουμε δημοκρατία θα έπρεπε από αύριο να τα κάνουμε όλα ελεύθερα. Είναι η ίδια που μου είχε πει ότι είναι σκάνδαλο που τα τσιγάρα πωλούνται ελεύθερα γιατί οι κυβερνήσεις τα κάνουν τακίμια με τις πολυεθνικές και βγάζουν τα κέρατά τους από τους φόρους. Μίλησε για δικτατορία των πολυεθνικών και γι' άλλα επαναστατικά. Κατάλαβα λοιπόν ξανά ότι οι αριστεροί μπορεί να μην έχουν το know how για την ουτοπία, όμως έχουν το know how για την κωλοτούμπα.

Αν λοιπόν από αύριο ήταν όλα ελεύθερα, με τα μυαλά που κουβαλάμε τώρα, τι ακριβώς εικόνα θα υπήρχε στους δρόμους; Πασόκοι να χρησιμοποιούν ελεύθερα τα όπλα τους για να σκοτώνουν Νεοδημοπράτες εμπνευσμένοι απ' τους πύρινους λόγους του Γιωργάκη, φασισταυγίτες να κυνηγάνε τη φίλη μου την εναλλακτική η οποία μαστουρωμένη θα παραπατούσε μες στη μέση του δρόμου και άλλες ιστορίες για αγρίους.

Να το ξεκαθαρίσω ότι είμαι υπέρ της απόλυτης ελευθερίας. Απλώς η απόλυτη ελευθερία που θέλουμε δε μπορεί να συμβαδίζει με την απόλυτη μαλακία που έχουμε. Ας διαλέξουμε. Οι άλλοι διάλεξαν για μας την απόλυτη μαλακία. Εμείς;